44/42
1950’lerde Mexico City’de, kırklı yaşlarındaki bir Amerikalı göçmen, küçük bir Amerikan topluluğunun ortasında yalnız bir hayat yaşamaktadır. Ancak, genç bir öğrencinin gelişi, adamı sonunda biriyle anlamlı bir bağ kurmaya teşvik eder. Daniel Craig, Guadagnino’nun seçme kayıtlarını izledikten ve Starkey’i gördükten sonra ona "İşte o adam" dedikten sonra, sonunda Luca Guadagnino’yu Drew Starkey’i kadroya almaya ikna eden kişidir. William Lee: Sit on Your Ass! Or What’s Left of It After Four Years in the Navy. Graham Norton Show’da Başrolde: Daniel Craig/Nicola Coughlan/Jesse Eisenberg/Kieran Culkin/Flo (2024). I’ve Never Seen 'Naked Lunch' (1991), ancak 2024 Londra Film Festivali’nde “Queer” filminin gösterimi sırasında bunu sık sık düşündüm: her iki filmin de kaynak materyalinin William S Burroughs tarafından sağlanmış olması göz önüne alındığında muhtemelen beklenen bir şeydi. 1950’lerin Meksika’sında, kırklıların mı? ellilerin mi? yanlış tarafında olan Amerikalı bir yazar olan William Lee. Günlerini sarhoş olarak, silah kullanarak ve diğer erkeklerle rahat seks yaparak geçiriyor. Bir gün, Eugene adında kaslı, zeki genç bir yakışıklı bara giriyor ve Lee etkileniyor. Peki Eugene’in kendisi ne istiyor? Ayrıca, o telepatik düşünce ilacı var… Yönetmen Luca Guadagnino’nun bu filmle stilistik olarak ne elde etmeye çalıştığından emin değilim. Setler neredeyse tamamen blok renklerle dekore edilmiş – örneğin donuk kırmızılar ve zeytin yeşili – ve filmin geçtiği dönemin filmlerine saygı duruşunda bulunma niyetini düşündüren o belirsiz gerçek dışı, temiz, teknik görünüme sahip. Ama durum buysa, neden kesinlikle 1950’lerin rock ve tekno müziği? Daniel Craig (benim hayal gücüm mü yoksa Sid James’e mi benzemeye başladı?) saçma sapan kelimeler söyleme ihtiyacı yüzünden başrolde sakat kalıyor. açıkça kendisine ait olmayan bir aksanla. Drew Starkey, manipülatif Eugene olarak daha incelikli bir performans sergileyebiliyor ve kesinlikle gösterişli görünüyor. Lesley Manville, Güney Amerika ormanlarında yaşayan bir doktor olarak tanınmaz halde – makyaj ekibini tebrik ederim! Bu, anlatının özünden çok sanat tarzıyla ilgili bulduğum türden bir film. Bir kez izlemek güzeldi ama bir daha izlemem.